โพสเมื่อ 08 Jun 2016 10:10:16 1488 view
ผู้เรียกตนว่ามนุษย์
ครั้งเมื่อเรายังเด็กน้อย..อยากโต
อยากมีชีวิตที่อิสระ..ไปไหนทำอะไรก็ได้
แต่..
พอโตขึ้น..เราโหยหาความมั่งคั่ง..
เพียงเพื่ออยากมีชีวิตที่สุขสบาย
กะท่อมปลายนา..มันไม่ใช่วิถีของวัยนี้
แต่..
เมื่อโตขึ้นไปอีก..
เราก้าวไปอยู่ในสังคม..ที่เร่งรีบ แข่งขัน
เบียดเสียดกันจนแถบตกขอบเวที..
ก้าว..ย่ำกัน เพียงเพื่อจะให้มีที่ "ยืน" ของตน
จน..
วัยร่วง..ถึงจุดอิ่มตัว..
ลาภยศ..เงินทองที่กระโจมเข้าไปหาและได้มา
กลับเป็นเพียงค่ารักษา พยาบาลของตน
และยังโอดครวญเฝ้าหาชีวิตที่พอเพียง..พอแล้ว
อยากกับไปอยู่กระท่อมปลายนา เหมือนครั้งเก่า
จากจุดเริ่มต้น ..ไปจุดสูงสุด
แล้ววนกลับมา เริ่มต้นอีก
นี่ละชีวิต..ผู้เรียกตนเองว่า "มนุษย์"